เมื่อต้นเดือนสิงหาที่ผ่านมา...ฉันได้มีโอกาสไปเข้าค่ายในวิชาภาพยนตร์สารคดี(FD315)ณ มูลนิธิกระต่ายในดวงจันทร์ อ.สวนผึ้ง จ.ราชบุรี ในระหว่างวันที่ 4-6 สิงหาคม 2553
รวมเวลาเเล้ว 3วัน2คืน โดยกิจกรรมดังกล่าว มีจุดประสงค์เพื่อให้เราได้ค้นคว้าข้อมูลจากประสบการณ์การลงพื้นที่จริง รวมทั้งเรียนรู้การปรับตัวเข้ากับชุมชนและวิถีชีวิตผู้คนที่แตกต่างและหลากหลาย รวมทั้งยังได้มีโอกาสเยี่ยมหมู่บ้านของชาวกระเหรี่ยงที่อยู่บริเวณแถบนั้น พวกเราทั้งหมดพักกันที่มูลนิธิกระต่ายในดวงจันทร์
มูลนิธิกระต่ายในดวงจันทร์คือ มูลนิธิที่ร่วมมือกับคนในชุมชนดูแลอนุรักษ์ป่าไม้ สร้างกระบวนการเรียนรู้และปลูกจิตสำนึกรักสิ่งแวดล้อมเพื่อนำไปสู่พฤติกรรมที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมจึงเป็นสิ่งสำคัญ โดยเฉพาะกับเด็กและเยาวชนซึ่งเป็นอนาคตของชาติ
และการมาครั้งนี้อาจารย์ก็ได้มอบหมายงานให้ทำด้วย 20คะแนน คือ การทำสารคดี ซึ่งกลุ่มของฉันมี3คน เราตกลงทำเรื่อง ภาษากระเหรี่ยง ซึ่งน้องๆที่เป็นพี่เลี้ยงของกลุ่มเราก็ได้พาไปพบกับ ป้าลดา ผู้เป็นชาวกระเหรี่ยง และเป็นครูที่สอนภาษากระเหรี่ยง
ป้าลดาเป็นหญิงชรา ที่คอยอนุรักษ์ภาษากระเหรี่ยงไม่ให้เลือนหายจากหมู่บ้านแห่งนี้ ป้าลดาได้จัดทำหนังสือที่มีคำแปล ระหว่างภาษาไทยและภาษากระเหรี่ยง รวมทั้งยังเคยเป็นครูสอนทหารตามชายแดนให้เข้าใจภาษากระเหรี่ยงอย่างง่ายๆ สอนเด็กๆให้เรียนรู้ภาษากระเหรี่ยงด้วย ป้าลดายังสามารถพูดภาษาอังกฤษได้อีกด้วย
พวกเราคุยกับป้าอยู่นานประมาณเกือบ2ชั่วโมง ป้าลดายังสอนให้เราได้เขียนภาษากระเหรี่ยง และบอกเล่าประวัติอันยาวนานของภาษากระเหรี่ยงให้พวกเราได้ฟังด้วย
ป้าลดาได้เล่าให้เราฟังว่า ตอนนี้ป้าเลิกสอนภาษากระเหรี่ยงแล้ว เนื่องจากกระเหรี่ยงรุ่นใหม่ๆเริ่มจะไม่ค่อยสนใจ ป้าก็เริ่มหมดกำลังใจลง และส่วนมากในร.ร.ที่สอน ก็มีแต่ภาษาไทยและภาษาอังกฤษ ป้าได้พูดประโยคนึงมาว่า ถ้าไม่เหลือใครที่รู้ภาษากระเหรี่ยงแล้ว ต่อไปก็คงจะต่อไปดูที่พิพิทธภัณฑ์แล้วล่ะ
หนังสือภาษากระเหรี่ยง
ตอนกลางคืน อาจารย์ได้ให้พวกเรามาสรุปกิจกรรมร่วมกัน
พร้อมทั้งรับประทานอาหาร ซึ่งอาหารเราทำทานกันเอง
ด้านบนคือภาพที่ฉันออกไปเเนะนำชื่อของฉันเป็นภาษากระเหรี่ยง คือ คุแฉะ = ปิ่น ซึ่งกิจกรรมนี้อาจารย์ให้ทำตั้งแต่เราเริ่มมาถึง โดยไปหาชื่อของตนเป็นภาษากระเหรี่ยง กระหร่าง พม่า มา1ชื่อและนำมาใช้เรียกระหว่างที่เราพักที่นั้น
นี่เป็นภาพที่พวกเราได้ขึ้นไปยิงเม็ดมะค่า บนเขากระโจม ซึ่งบนนั้นบรรยากาศดีมาก หายใจสดชื่น แทบไม่อยากกลับเลย
จากการเดินทางในครั้งนี้ ทำให้ฉันได้เกิดทัศนะคติใหม่ๆ และ ทำให้เกิดจิตสำนึกในการดูแลรักษาธรรมชาติเพิ่มขึ้นมาก แม้จะได้ไปอยู่ไม่กี่วัน ก็ทำให้ฉันรู้สึกผูกพันธ์ กับน้องๆ และสถานที่ จนไม่อยากกลับเลย หากใครได้ลองเเวะไป ฉันเชื่อว่าทุกคนต้องคิดเหมือนกับฉันอย่างแน่นอน
ที่อยู่ของมูลนิธิกระต่ายในดวงจันทร์
หมู่3 บ้านผาปกค้างค้าว ต.สวนผึ้ง อ.สวนผึ้ง จ.ราชบุรี
เว็บไซต์ http://www.rabbitinthemoon.org/
